فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 347
صنما با غم عشق تو چه تدبير کنم ، تا به کي در غم تو ناله شبگير کنم دل ديوانه از آن شد که نصيحت شنود ، مگرش هم ز سر زلف تو زنجير کنم آن چه در مدت هجر تو کشيدم هيهات ، در يکي نامه محال است که تحرير کنم با سر زلف تو مجموع پريشاني خود ، کو مجالي که سراسر همه تقرير کنم آن زمان کآرزوي ديدن جانم باشد ، در نظر نقش رخ خوب تو تصوير کنم گر بدانم که وصال تو بدين دست دهد ، دين و دل را همه دربازم و توفير کنم دور شو از برم اي واعظ و بيهوده مگوي ، من نه آنم که دگر گوش به تزوير کنم
نيست اميد صلاحي ز فساد حافظ
،
چون که تقدير چنين است چه تدبير کنم
تعبیر:
اگر تصمیم تو مقدس باشد باید تمام عمر و وقت خود را وقف آن کنی و به نصیحت کسانی که می خواهند تو را منصرف کنند گوش مکن . با تزویر به هیچ کاری اقدام مکن و راستی پیشه کن .
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 39
باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است ، شمشاد خانه پرور ما از که کمتر است اي نازنين پسر تو چه مذهب گرفته اي ، کت خون ما حلالتر از شير مادر است چون نقش غم ز دور ببيني شراب خواه ، تشخيص کرده ايم و مداوا مقرر است از آستان پير مغان سر چرا کشيم ، دولت در آن سرا و گشايش در آن در است يک قصه بيش نيست غم عشق وين عجب ، کز هر زبان که مي شنوم نامکرر است دي وعده داد وصلم و در سر شراب داشت ، امروز تا چه گويد و بازش چه در سر است شيراز و آب رکني و اين باد خوش نسيم ، عيبش مکن که خال رخ هفت کشور است فرق است از آب خضر که ظلمات جاي او است ، تا آب ما که منبعش الله اکبر است ما آبروي فقر و قناعت نمي بريم ، با پادشه بگوي که روزي مقدر است
حافظ چه طرفه شاخ نباتيست کلک تو
،
کش ميوه دلپذيرتر از شهد و شکر است
تعبیر:
مشکل تو چاره خواهد شد. فقط از درگاه خداوند حاجت خود را بخواه تا به تو کمک کند. به خود متکی باش و نا امید نشو.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 49
روضه خلد برين خلوت درويشان است ، مايه محتشمي خدمت درويشان است گنج عزلت که طلسمات عجايب دارد ، فتح آن در نظر رحمت درويشان است قصر فردوس که رضوانش به درباني رفت ، منظري از چمن نزهت درويشان است آن چه زر مي شود از پرتو آن قلب سياه ، کيمياييست که در صحبت درويشان است آن که پيشش بنهد تاج تکبر خورشيد ، کبرياييست که در حشمت درويشان است دولتي را که نباشد غم از آسيب زوال ، بي تکلف بشنو دولت درويشان است خسروان قبله حاجات جهانند ولي ، سببش بندگي حضرت درويشان است روي مقصود که شاهان به دعا مي طلبند ، مظهرش آينه طلعت درويشان است از کران تا به کران لشکر ظلم است ولي ، از ازل تا به ابد فرصت درويشان است اي توانگر مفروش اين همه نخوت که تو را ، سر و زر در کنف همت درويشان است گنج قارون که فرو مي شود از قهر هنوز ، خوانده باشي که هم از غيرت درويشان است من غلام نظر آصف عهدم کو را ، صورت خواجگي و سيرت درويشان است
حافظ ار آب حيات ازلي مي خواهي
،
منبعش خاک در خلوت درويشان است
تعبیر:
فریب مال و منال دنیا را نخور و در پی آرزوهای دور و دراز نباش. با قناعت و سادگی زندگی کردن بهتر از زندگی ای است که هر روزش پر از سختی و غم است. تکبر و غرور را رها کن و با ایمان باش.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 210
دوش در حلقه ما قصه گيسوي تو بود ، تا دل شب سخن از سلسله موي تو بود دل که از ناوک مژگان تو در خون مي گشت ، باز مشتاق کمانخانه ابروي تو بود هم عفاالله صبا کز تو پيامي مي داد ، ور نه در کس نرسيديم که از کوي تو بود عالم از شور و شر عشق خبر هيچ نداشت ، فتنه انگيز جهان غمزه جادوي تو بود من سرگشته هم از اهل سلامت بودم ، دام راهم شکن طره هندوي تو بود بگشا بند قبا تا بگشايد دل من ، که گشادي که مرا بود ز پهلوي تو بود
به وفاي تو که بر تربت حافظ بگذر
،
کز جهان مي شد و در آرزوي روي تو بود
تعبیر:
با خلق خوش، دوستان زیادی را به خود جلب می کنی. ریا و دروغ را از خود دور کن. از موفقیت های خود دچار غرور کاذب نشو تا شکست نخوری. دوستان را برای روزهای آینده نگه دار تا تنها نباشی.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 473
وقت را غنيمت دان آن قدر که بتواني ، حاصل از حيات اي جان اين دم است تا داني کام بخشي گردون عمر در عوض دارد ، جهد کن که از دولت داد عيش بستاني باغبان چو من زين جا بگذرم حرامت باد ، گر به جاي من سروي غير دوست بنشاني زاهد پشيمان را ذوق باده خواهد کشت ، عاقلا مکن کاري کآورد پشيماني محتسب نمي داند اين قدر که صوفي را ، جنس خانگي باشد همچو لعل رماني با دعاي شبخيزان اي شکردهان مستيز ، در پناه يک اسم است خاتم سليماني پند عاشقان بشنو و از در طرب بازآ ، کاين همه نمي ارزد شغل عالم فاني يوسف عزيزم رفت اي برادران رحمي ، کز غمش عجب بينم حال پير کنعاني پيش زاهد از رندي دم مزن که نتوان گفت ، با طبيب نامحرم حال درد پنهاني مي روي و مژگانت خون خلق مي ريزد ، تيز مي روي جانا ترسمت فروماني دل ز ناوک چشمت گوش داشتم ليکن ، ابروي کماندارت مي برد به پيشاني جمع کن به احساني حافظ پريشان را ، اي شکنج گيسويت مجمع پريشاني
گر تو فارغي از ما اي نگار سنگين دل
،
حال خود بخواهم گفت پيش آصف ثاني
تعبیر:
قدر لحظات عمر خود را بدان و آن ها را به راحتی از دست نده. راز خود را با نامحرمان در میان نگذار تا دچار دردسر و حسادت دیگران نشوی. برای رسیدن به هدف باید تلاش کنی. مراقب کارهای خود باش و با تعقل و تفکر و صبر و آرامش کار کن تا با سهل انگاری خود را دچار انحراف و شکست نکنی و پشیمان نشوی.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 408
اي آفتاب آينه دار جمال تو ، مشک سياه مجمره گردان خال تو صحن سراي ديده بشستم ولي چه سود ، کاين گوشه نيست درخور خيل خيال تو در اوج ناز و نعمتي اي پادشاه حسن ، يا رب مباد تا به قيامت زوال تو مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز ، طغرانويس ابروي مشکين مثال تو در چين زلفش اي دل مسکين چگونه اي ، کآشفته گفت باد صبا شرح حال تو برخاست بوي گل ز در آشتي درآي ، اي نوبهار ما رخ فرخنده فال تو تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود ، کو عشوه اي ز ابروي همچون هلال تو تا پيش بخت بازروم تهنيت کنان ، کو مژده اي ز مقدم عيد وصال تو اين نقطه سياه که آمد مدار نور ، عکسيست در حديقه بينش ز خال تو در پيش شاه عرض کدامين جفا کنم ، شرح نيازمندي خود يا ملال تو
حافظ در اين کمند سر سرکشان بسيست
،
سوداي کج مپز که نباشد مجال تو
تعبیر:
گردش روزگار به کام تو است و اگر دچار مختصر رنج و غمی شدی، نگران نباش. خونسرد باش و حوصله کن. با همه ی مردم مدارا کن و مغرور نباش. خداوند را شکرگزار باش و قدر نعمات او را بدان و به دیگران محبت کن.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 181
بعد از اين دست من و دامن آن سرو بلند ، که به بالاي چمان از بن و بيخم برکند حاجت مطرب و مي نيست تو برقع بگشا ، که به رقص آوردم آتش رويت چو سپند هيچ رويي نشود آينه حجله بخت ، مگر آن روي که مالند در آن سم سمند گفتم اسرار غمت هر چه بود گو مي باش ، صبر از اين بيش ندارم چه کنم تا کي و چند مکش آن آهوي مشکين مرا اي صياد ، شرم از آن چشم سيه دار و مبندش به کمند من خاکي که از اين در نتوانم برخاست ، از کجا بوسه زنم بر لب آن قصر بلند
باز مستان دل از آن گيسوي مشکين حافظ
،
زان که ديوانه همان به که بود اندر بند
تعبیر:
با تمام وجود به هدف خود پایبند باش و آن را رها نکن. به کمک خداوند امید داشته باش تا مأیوس و نا امید نشوی. صبر و تحمل داشته باش و استقامت کن.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 481
بشنو اين نکته که خود را ز غم آزاده کني ، خون خوري گر طلب روزي ننهاده کني آخرالامر گل کوزه گران خواهي شد ، حاليا فکر سبو کن که پر از باده کني گر از آن آدمياني که بهشتت هوس است ، عيش با آدمي اي چند پري زاده کني تکيه بر جاي بزرگان نتوان زد به گزاف ، مگر اسباب بزرگي همه آماده کني اجرها باشدت اي خسرو شيرين دهنان ، گر نگاهي سوي فرهاد دل افتاده کني خاطرت کي رقم فيض پذيرد هيهات ، مگر از نقش پراگنده ورق ساده کني کار خود گر به کرم بازگذاري حافظ ، اي بسا عيش که با بخت خداداده کني
اي صبا بندگي خواجه جلال الدين کن
،
که جهان پرسمن و سوسن آزاده کني
تعبیر:
اگر می خواهید غم به سراغتان نیاید و از غم ها رهایی یابید به این فکر باشید که عاقبت باید به دیار باقی بروید بنابراین بهتر است که توشه ی راهتان از ثواب باشد. بدون زحمت نمی توان به مقام رسید باید تلاش کنید مطمئن باشد کارهای شما بدون اجر نمی ماند و جواب خودتان را دریافت می کنید.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 119
دلي که غيب نماي است و جام جم دارد ، ز خاتمي که دمي گم شود چه غم دارد به خط و خال گدايان مده خزينه دل ، به دست شاهوشي ده که محترم دارد نه هر درخت تحمل کند جفاي خزان ، غلام همت سروم که اين قدم دارد رسيد موسم آن کز طرب چو نرگس مست ، نهد به پاي قدح هر که شش درم دارد زر از بهاي مي اکنون چو گل دريغ مدار ، که عقل کل به صدت عيب متهم دارد ز سر غيب کس آگاه نيست قصه مخوان ، کدام محرم دل ره در اين حرم دارد دلم که لاف تجرد زدي کنون صد شغل ، به بوي زلف تو با باد صبحدم دارد مراد دل ز که پرسم که نيست دلداري ، که جلوه نظر و شيوه کرم دارد
ز جيب خرقه حافظ چه طرف بتوان بست
،
که ما صمد طلبيديم و او صنم دارد
تعبیر:
کسی که ایمان داشته باشد و دریادل باشد از سختی های زودگذر روزگار نمی هراسد. صبر و توکل به خدا چاره ساز مشکلات است. از انسان های بد طینت و سود جو دوری کن. هر کسی را محرم اسرار خود قرار نده. هرچه می خواهی از خدا بخواه.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 77
بلبلي برگ گلي خوش رنگ در منقار داشت ، و اندر آن برگ و نوا خوش ناله هاي زار داشت گفتمش در عين وصل اين ناله و فرياد چيست ، گفت ما را جلوه معشوق در اين کار داشت يار اگر ننشست با ما نيست جاي اعتراض ، پادشاهي کامران بود از گدايي عار داشت در نمي گيرد نياز و ناز ما با حسن دوست ، خرم آن کز نازنينان بخت برخوردار داشت خيز تا بر کلک آن نقاش جان افشان کنيم ، کاين همه نقش عجب در گردش پرگار داشت گر مريد راه عشقي فکر بدنامي مکن ، شيخ صنعان خرقه رهن خانه خمار داشت وقت آن شيرين قلندر خوش که در اطوار سير ، ذکر تسبيح ملک در حلقه زنار داشت
چشم حافظ زير بام قصر آن حوري سرشت
،
شيوه جنات تجري تحتها الانهار داشت
تعبیر:
ظاهراً به هدف و مقصود خود نرسیده ای و نا امید شده ای. برای رسیدن به هدف باید کوشش کنی و رنج و سختی را تحمل کنی. مطمئن باش که با کوشش و سعی به هدف خود خواهی رسید.
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 3
اگر آن ترک شيرازي به دست آرد دل ما را ، به خال هندويش بخشم سمرقند و بخارا را بده ساقي مي باقي که در جنت نخواهي يافت ، کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را فغان کاين لوليان شوخ شيرين کار شهرآشوب ، چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان يغما را ز عشق ناتمام ما جمال يار مستغني است ، به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روي زيبا را من از آن حسن روزافزون که يوسف داشت دانستم ، که عشق از پرده عصمت برون آرد زليخا را اگر دشنام فرمايي و گر نفرين دعا گويم ، جواب تلخ مي زيبد لب لعل شکرخا را نصيحت گوش کن جانا که از جان دوست تر دارند ، جوانان سعادتمند پند پير دانا را حديث از مطرب و مي گو و راز دهر کمتر جو ، که کس نگشود و نگشايد به حکمت اين معما را
غزل گفتي و در سفتي بيا و خوش بخوان حافظ
،
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثريا را
تعبیر:
در زندگی با خیال راحت و آسوده زندگی کن و به آنچه داری راضی و خشنود باش و حریص نباش زیرا حرص و آز سرانجام رسوایی و بدنامی به بار می آورد. با پیران و بزرگان مشورت کن و از تجربه های آنان استفاده کن
فال حافظ روزانه جمعه 5 بهمن 1403 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 430
به صوت بلبل و قمري اگر ننوشي مي ، علاج کي کنمت آخرالدواء الکي ذخيره اي بنه از رنگ و بوي فصل بهار ، که مي رسند ز پي رهزنان بهمن و دي چو گل نقاب برافکند و مرغ زد هوهو ، منه ز دست پياله چه مي کني هي هي شکوه سلطنت و حسن کي ثباتي داد ، ز تخت جم سخني مانده است و افسر کي خزينه داري ميراث خوارگان کفر است ، به قول مطرب و ساقي به فتوي دف و ني زمانه هيچ نبخشد که بازنستاند ، مجو ز سفله مروت که شيئه لا شي نوشته اند بر ايوان جنه الماوي ، که هر که عشوه دنيي خريد واي به وي سخا نماند سخن طي کنم شراب کجاست ، بده به شادي روح و روان حاتم طي
بخيل بوي خدا نشنود بيا حافظ
،
پياله گير و کرم ورز و الضمان علي
تعبیر:
به نعمت ها و لذت های زودگذر دنیا دل مبند. بیهوده خود را برای آرزو های نا ممکن دچار دردسر و زحمت نکن. به آنچه که داری قناعت کن و به لطف خداوند توکل داشته باش. آنچه خیر و صلاح تو در آن است، پیش می آید.
